Tensor Kelvina-Somigliany dla ciała lepkosprężystego

Gurtin i Sternberg [1] uogólnili rozwiązanie Papkowicza-Neubera [2, 3] na przypadek materiału lepkosprężystego w zakresie quasi-statycznym. Sternberg i Khozae [4] wyznaczyli, stosując pewien proces graniczny, stan naprężenia i odkształcenia wywołany działaniem siły skupionej na nieograniczone ciało lepko-sprężyste, uogólniając w ten sposób pojęcie tensora Kelvina-Somigliany [5-7]. Ten sam problem w zakresie dynamicznym został rozwiązany przez Nowackiego [8]. Dla powtórnego wyprowadzenia wyników podanych w pracy [4] posłużymy się metodą zastosowaną przez Sandru [9, 10] do wyznaczenia tensora Kelvina-Somigliany dla ciała sprężystego. W tym celu posłużymy się własnościami funkcji Diraca.

THE KELVIN-SOMIGLIANA TENSOR FOR A VISCO-ELASTIC MATERIAL

Using the generalised Papkovitch-Neuber solution (9), (10) and the properties of the generalized function of Dirac (12), (14) we determine the Kelvin-Somigliana tensor (17) for a visco-elastic material in the linear quasi-static theory.